- dwuwiersz
- {{stl_3}}dwuwiersz {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}dvuvjɛrʃ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}m {{/stl_10}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}Zweizeiler {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
dwuwiersz
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
dwuwiersz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} króciutki, składający się z dwóch wersów (wierszy) utwór poetycki, np. fraszka, sentencja {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwuwiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «utwór poetycki, np. fraszka, epigramat mieszczący się w dwu liniach (wierszach); wyjątek z dłuższego utworu liczący dwa wiersze» 2. «powtarzający się układ dwóch wersów, najczęściej połączonych rymem; stanowi… … Słownik języka polskiego
dystych — m III, D. u; lm M. y lit. «utwór lub zwrotka złożona z dwu wersów, połączonych zwykle rymem parzystym; dwuwiersz» Poemat pisany dystychami. ∆ Dystych elegijny «dwuwiersz złożony z heksametru i pentametru, używany zwykle w elegiach klasycznych»… … Słownik języka polskiego
